[Władysław król polski upoważnia imiennie nazwanych pełnomocników do wyrażenia zgody na papieża Jana XXIII lub Zygmunta cesarza rzymskiego i króla węgierskiego, lub też na sobór konstancjeński względnie jego delegatów jako pośredników w rokowaniach pokojowych między nim i Aleksandrem czyli Witoldem wielkim księciem litewskim a Michałem wielkim mistrzem krzyżackim]