Artur Grottger (1837–1867) pierwsze lekcje rysunku pobierał u swego ojca Jana Józefa Grottgera. Naukę kontynuował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Następnie studiował w Wiedniu. Znany jest jako twórca rysunkowych cykli należących do kanonu sztuki narodowej: „Warszawa I” (1861), „Warszawa II” (1862), „Polonia” (1863), „Lithuania” (1864–1866) i „Wojna” (1866). Cykle stworzyły topos martyrologicznej ikonografii, utrwaliły w pamięci i wyobraźni wielu pokoleń Polaków sceny powstańczych walk.
„Lithuania” to cykl sześciu czarno-białych rysunków. Akcja rozgrywa się w litewskiej puszczy, gdzie zbierają się powstańcy. Bohaterowie to małżeństwo z dzieckiem mieszkające w leśniczówce. Pierwszym kartonem była „Puszcza”, nazwana pierwotnie „Bór”, przedstawiająca personifikację śmierci kroczącej z kosą przez knieje. Potem powstały dwa kolejne kartony: „Znak” oraz „Przysięga”. Piąty karton „Duch” artysta wykonał podczas pobytu w Dyniskach, gdzie pozowała mu narzeczona Wanda Młodnicka. W miejscowości tej powstał również ostatni karton cyklu „Widzenie”.
Kartony „Lithuanii” są darem dla MNK Rady m. Krakowa w 1899 r., która dostała je od Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w zamian za teren pod budowę gmachu TPSP.
Magdalena Czubińska

Napis na kopercie atramentem: "III/253 /Grottger Artur / Lituania - Puszcza / kredka, biała farba - papier 5 x 43 cm N.I.10.297"