Konstanty Parczewski herbu Nałęcz (19.08.1801–8.09.1855) – jeden z przywódców powstania listopadowego, emigrant. Urodził się w Czerwonym Dworze koło Wilna, był synem Salomei Dziewońskiej i Ignacego Parczewskiego. Po ukończeniu studiów w Wilnie powrócił do rodzinnego majątku, którym sprawnie administrował. Podczas powstania listopadowego dowodził jednostką partyzantów, której liczebność osiągnęła maksymalnie ok. 1000 osób. Prowadził działania wojenne w okolicach litewskich rzek Wilii i Żejmiany. Podczas bitwy pod Mejszagołą w jego oddziale walczyła m.in. Emilia Plater – późniejsza dowódczyni powstania na Litwie. Po upadku powstania zmuszony do opuszczenia ojczyzny (jego majątek ziemski został zarekwirowany przez władze rosyjskie), Parczewski wyemigrował do Francji i na stałe osiadł w Paryżu. Zajął się udzielaniem lekcji gry na skrzypcach – umiejętność tę opanował doskonale już w dzieciństwie – w latach 1832–1848 został nawet zaangażowany do zespołu Opery Włoskiej w Paryżu. W latach 1851–1854 aktywnie uczestniczył w pracach Towarzystwa Historyczno-Literackiego, zajmującego się propagowaniem kultury polskiej na emigracji.
Joanna Kostecka

Na rewersie w górnym, prawym rogu naniesiony odręcznie ołówkiem numer inwentarzowy: MNK XX-f-19276, zaś pod nim nieczytelny znak. Pod nimi odcisk suchej pieczątki: z Daru Dra W. Lasockiego 1904. W centralnej części umieszczone - ołówkiem wpisany nr: f/19276/P oraz odcisk pieczątki własnościowej MNK z zielonego tuszu, w kwadratowym kształcie: MUZEUM NAR. KRAKÓW. Na dole ołówkiem naniesione kolejne dwa numery: MNK XVIII/Fot./10670 i N.I. 39914.