Portal z otwartymi zasobami kultury i nauki
Szczegóły obiektu
Jatagan z pochwą
Kolekcja jataganów Muzeum Narodowego w Krakowie, liczy sobie blisko sto różnych okazów tej charakterystycznej dla Bałkanów broni białej. Prezentowany jatagan wyróżnia się na tle pozostałych swoją wielkością i długością, sprawiając wrażenie, że został wykonany dla olbrzyma. Słowa te nie są przesadą. Należy pamiętać o tym, że często broń ta miała rękojeści nieco mniejsze, niż obecna dłoń przeciętnego europejskiego mężczyzny. Ta, wykonana z okładzin kościanych, ozdobiona dodatkowo koralami oraz repusowaną w motywy kwiatowe blachą mosiężną, swoją wielkością dominowałaby nawet nad współczesnym użytkownikiem. Największe wrażenie robi zakończenie rękojeści, uformowane w dwa, rozwidlające się ucha, służące w momencie zadawania cięcia za idealną podporę dla dłoni od strony małego palca. Sama głownia również jest dłuższa od przeciętnego jatagana, którego długości rzadko przekraczała 60 cm. Blisko metrowa długość tej stalowej broni zbliżała ją raczej do szabli niż krótkiej broni siecznej, jaką zwykle były jatagany.