Portal z otwartymi zasobami kultury i nauki
Szczegóły obiektu
Wieniec z pogrzebu Juliusza Słowackiego na Wawelu 28 czerwca 1927 roku
Wieniec srebrny złożony z dwóch wygiętych półkoliście gałązek palmowych, spiętych u dołu kokardą, na której grawerowany napis dedykacyjny: „Juliuszowi Słowackiemu Synowi Wołynia Młodzież Szkół Wołyńskich w Hołdzie Czerwiec 1927 Krzemieniec, Dubno, Łuck, Równe, Ostróg, Zdołbunów, Włodzimierz, Kowel, Lubomla, Horochów, Kostopol”.
Juliusz Słowacki zmarł 3 kwietnia 1849 roku w Paryżu i został tam pochowany na cmentarzu Montmartre. Przeniesienie jego prochów do kraju było omawiane od 1909 roku, jednakże dopiero 28 czerwca 1927 roku złożono je w urządzonej przez Adolfa Szyszko-Bohusza krypcie katedry na Wawelu. Trumnę z prochami Słowackiego przywieziono do Krakowa w przeddzień uroczystego pogrzebu i wraz z urnami zawierającymi ziemię z grobu matki – Salomei Bécu i ojca – Euzebiusza Słowackiego umieszczono na sarkofagu zbudowanym w Barbakanie, a tam przez całą noc każda przybyła na uroczystość delegacja zostawiała swój wieniec – od złotych i srebrnych po skromne, jedlinowe. Stąd następnego dnia, po mszy celebrowanej przed ołtarzem ustawionym na krużganku Barbakanu, orszak pogrzebowy składający się z licznych deputacji odprowadził na Wawel trumnę spoczywającą na rydwanie, eskortowanym przez grono pisarzy. W pochodzie tym wołyńska młodzież szkolna postępowała z orkiestrą gimnazjalną z Ostrowa Wołyńskiego. W katedrze trumnę ustawiono na katafalku, a następnie po przemówieniach i egzekwiach, odprawionych przez ks. Metropolitę Sapiehę, zniesiono do podziemi i w obecności marszałka Piłsudskiego złożono do sarkofagu, czemu towarzyszył głos dzwonu Zygmunta i salw armatnich.
Monika Paś
Monika Paś