Kompozycja składa się z krateru wolutowego, z którego wystają dwa kłosy zboża i główki maku, rogu obfitości po prawej stronie, na którym siedzi papuga, i liry po lewej stronie krateru. Gemmy z tego typu kombinacjami symboli były bardzo popularne w gliptyce okresu późnej Republiki i wczesnego Cesarstwa. Niekiedy występują w pierścieniach wraz z motywem dwóch złączonych w uścisku dłoni (dextrarum iunctio), upamiętniających zawarcie małżeństwa, o symbolice odpowiadającej życzeniom szczęścia i dostatku. Jednak niektóre tego typu intaglia mogły mieć wymiar propagandowy. Krater wypełniony kłosami zboża i główkami maku jest symbolem dobrobytu i może być wiązany z rozdawnictwem zboża w Rzymie za panowania cesarza Augusta. Innym symbolem dostatku jest róg obfitości. Lira była instrumentem wykorzystywanym przez Apolla, patrona cesarza, natomiast papuga symbolizuje Bachusa, wprowadzając idylliczne tony. Całość może więc ilustrować aurea aetas – złotą epokę Rzymu za Oktawiana Augusta. Trudno zatem powiedzieć, czy intaglio było wykorzystywane jako osobisty amulet czy element cesarskiej propagandy agitacyjnej.

Paweł Gołyźniak