Intaglio przedstawia Tezeusza, królewicza i herosa ateńskiego, oglądającego miecz swego ojca. Tezeusz, wkraczając w dorosłość, miał unieść głaz, pod którym jego ojciec król Aten Egeusz ukrył swój miecz. Tym samym Tezeusz, wychowywany z dala od Aten w obawie przed żądnymi władzy synami stryja Pallasa, udowodnił swoje prawa do tronu. Był to popularny motyw w gliptyce rzymskiej, w szczególności wśród rzymskich legionistów, na co wskazują liczne znaleziska podobnych gemm na terenach dawnych obozów rzymskich, np. w Xanten czy Carnuntum. Postać Tezeusza ukazana na gemmie była wzorowana na słynnym posągu wykonanym w IV w. p.n.e. przez greckiego rzeźbiarza Silaniona. Choć styl grawerunku wykazuje sporo cech charakterystycznych dla klasycyzmu epoki Oktawiana Augusta, to jednak forma kamienia oraz pobieżne opracowanie detali anatomicznych sugerują datowanie zabytku na II w. n.e.

Paweł Gołyźniak