Portal z otwartymi zasobami kultury i nauki
Szczegóły obiektu
Jowisz-Amon
Głowa Jowisza-Amona ujęta w profilu skierowanym w lewo, o krótkich kędzierzawych włosach, z brodą i umieszczonym na wysokości skroni rogiem baranim – atrybutem egipskiego bóstwa Amona. Motyw stał się popularny w gliptyce rzymskiej już pod koniec I w. p.n.e., a rozpowszechnił się w wiekach następnych. Głowa lub postać Jowisza-Amona często pojawiają się na tzw. gemmach magicznych, aczkolwiek w wypadku opisywanego intaglio nie można mówić o jego specjalnym, magicznym charakterze. Jest ono raczej przykładem wzrastającej w gliptyce rzymskiej popularności synkretycznych egipsko-wschodnich bóstw, często łączonych lub utożsamianych z ich rzymskimi odpowiednikami. Jak podaje Pliniusz Starszy (23–79 r. n.e.), w jego czasach bóstwa synkretyczne, szczególnie egipskie, zdobywały coraz większą popularność w gliptyce („Historia naturalna”, XXXVII.41). Intaglio odznacza się skrupulatnym modelunkiem, szczególnie włosów i brody oraz elementów twarzy, co wskazuje na silne związki ze stylem klasycystycznym epoki Augusta, dlatego też należy je datować na I w. n.e. Obiekt najprawdopodobniej został zakupiony przez Konstantego Schmidta-Ciążyńskiego w 1869 r. w Paryżu na aukcji dzieł sztuki pochodzących z kolekcji barona Alberta de Hirscha.
Paweł Gołyźniak