Portal z otwartymi zasobami kultury i nauki
Szczegóły obiektu
Personifikacja Afryki
Na intaglio widoczne jest popiersie kobiety w ujęciu frontalnym, ze skierowaną nieco w prawo głową, na której znajduje się skalp słonia („exuviae elephantis”) z dużymi uszami zwisającymi po obu stronach. Kobieta jest ubrana w spięty na ramionach „peplos”, a jej włosy są zaplecione wokół głowy. Ma wydatne łuki brwiowe, duże oczy, płaski nos i pełne wargi. Najprawdopodobniej jest to personifikacja Afryki lub Libii. Fryzura przypomina popularne rzymskie uczesanie z 2. poł. I w. p.n.e., a stylistycznie intaglio wykazuje silne związki z klasycyzmem epoki Augusta. Warto zauważyć, że popiersie Afryki występuje również często w rzymskim mennictwie w okresie późnej Republiki, ale szczególnie interesujące i silne są związki tej personifikacji z mennictwem królestwa Numidii. Zarówno król Juba I (85–46 r. p.n.e.), jak i jego następca Juba II (52/50 r. p.n.e. – 23 r. n.e.) bili monety z wizerunkiem Afryki. Krakowska gemma należy do serii obiektów (bardzo podobne intaglia znajdują się w British Museum w Londynie i w Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku) wykazujących te same cechy stylistyczne. Być może wszystkie zostały wyprodukowane na dworze króla Numidii Juby II i przedstawiają jego żonę Kleopatrę Selene (40 r. p.n.e. – 6 r. n.e.)?
Paweł Gołyźniak