Stojący nagi Ganimedes został ukazany frontalnie, ze skrzyżowanymi nogami oraz głową zwróconą w prawo. Nosi czapkę frygijską, prawą ręką wspiera się na lasce pasterskiej („pedum”), a w lewej trzyma prawdopodobnie naczynie. Po tym jak Zeus porwał Ganimedesa na Olimp, młodzieniec został tam mianowany podczaszym i roznosił bogom nektar oraz ambrozję. Scena przedstawiona na intaglio odnosi się do tej funkcji. Przypuszcza się, że podobnie jak wiele innych motywów w rzymskiej gliptyce także i ten został zapożyczony z rzeźby statuarycznej. Motyw Ganimedesa nie występuje często na gemmach z późnego okresu rzymskiego. Prawdopodobnie jego wizerunek był kojarzony ze zbawieniem duszy i tematyką funeralną, która zyskiwała w tym okresie znaczną popularność. Intaglio prezentuje postępującą degradację sztuki gliptycznej w II i III w. n.e. O ile postać młodzieńca opracowana jest poprawnie, o tyle liczba detali i sposób ich oddania są na dużo niższym poziomie niż w wypadku porównywalnych egzemplarzy datowanych na I w. n.e.

Paweł Gołyźniak