Siedząca na skale Tyche Nicei ukazana została niemal frontalnie z głową zwróconą w prawo. Ubrana jest w długi „chiton” i krótki „himation”, na głowie nosi „corona muralis”. Prawą rękę ma opartą na skale, w lewej trzyma główki maku oraz kłosy zboża. Pod jej stopami widoczna jest płynąca postać bóstwa rzecznego, za nią Wiktoria w locie, trzymająca gałązkę palmową i wyciągająca wieniec laurowy w kierunku Tyche. Personifikacje miast są popularnym motywem na gemmach wytwarzanych w okresie Cesarstwa Rzymskiego. Wariant ukazany na opisywanym intaglio jest bardzo bliski przedstawieniom występującym na lokalnych brązowych monetach bitych przez cesarzy Antoninusa Piusa (138–161 r. n.e.), Marka Aureliusza (161–180 r. n.e.) i Kommodusa (180–192 r. n.e.) w Nicei, dlatego jest on identyfikowany jako Tyche tego miasta. Przypuszcza się, że inspiracją dla przedstawień Tyche w gliptyce był słynny brązowy posąg wykonany przez Eutychidesa z Sykionu.

Paweł Gołyźniak