Spes, rzymska personifikacja nadziei, przedstawiona jako postać kobieca z gałązką oliwną w lewej ręce, unosząca skraj szaty (chitonu) prawą ręką. Przed nią znajduje się skała, na którą wspina się koza chcąca dosięgnąć gałązkę palmową. Inspiracją dla przedstawienia Spes na tym intaglio mógł być posąg znajdujący się w jej świątyni wzniesionej na Forum Holitorium. Motyw Spes często pojawia się na monetach w okresie cesarstwa, począwszy od panowania cesarza Klaudiusza (41–54 r. n.e.). Przedstawienie Spes bardzo zbliżone do opisywanego intaglio występuje na przykład na aureusie cesarza Wespazjana wybitym w 75 r. n.e. Połączenie personifikacji nadziei z motywem kozy wspinającej się na skałę jest nietypowe. Sama koza z liściem palmowym najczęściej symbolizuje obfitość. Najprawdopodobniej więc gemma nie tylko była wykorzystywana do pieczętowania, ale również stanowiła amulet mający zapewnić obfitość i dobrobyt. Intaglio zostało wygrawerowane w klasycystyczno-linearnym stylu typowym dla I w. n.e., łączącym jeszcze tradycje gliptyki augustiańskiej oraz nowe techniki bazujące na wykorzystaniu cienkich, dyskoidalnych wierteł.

Paweł Gołyźniak