"Szolka" Bogdana Kosaka to odwołanie się do lokalnych, śląskich tradycji. Pod koniec XIX wieku wśród zamożnych rodzin rozpowszechnił się zwyczaj picia kawy z wygodnych, beczułkowatych kubków o wywiniętej wardze. W okresie międzywojennym tzw. "kubki śląskie" znajdowały się w ofercie polskich fabryk ceramicznych, produkowano je, na przykład w fabryce porcelany w Ćmielowie. Kosak nawiązał do tych tradycji, jego kubek nie jest jednak beczułkowaty, lecz delikatnie zgeometryzowany, i w przeciwieństwie do oryginalnych, dosyć masywnych "szolek", które często miały grube ścianki i były ciężkie, wykonał go z lekkiej i delikatnej porcelany. Kubek Kosaka pozbawiony jest dodatkowych dekoracji, gra bielą porcelany i elegancją kształtu.

Bożena Kostuch