Intaglio przedstawia maciorę w profilu kroczącą w lewo. W tle znajduje się rozłożyste drzewo, którego gałęzie są widoczne nad zwierzęciem. W starożytnym Rzymie maciora była kojarzona z bóstwami chtonicznymi. Podczas pogrzebów składano ją w ofierze np. bogini Ceres – po rytualnym zabiciu palono zwierzę na stosie, zanim położono na nim zmarłego. Miało to zapewnić zmarłej osobie dostatek pożywienia w życiu pośmiertnym. Podobnie w gliptyce: umieszczenie zwierzęcia na gemmie miało za zadanie zapewnić jej posiadaczowi dostatek i płodność. Tym samym krakowskie intaglio służyło nie tylko do pieczętowania, ale także mogło być używane jako amulet zapewniający dostatek i przychylność Ceres, która była patronką rolników i zapewniała im urodzaj. Szerokie użycie techniki perełkowej sugeruje, że intaglio zostało wykonane na terenie środkowej lub południowej Italii.

Paweł Gołyźniak