Nagi, brodaty Herakles ukazany jest w walce z półgigantem Antajosem. Ikonografia gemmy nawiązuje do mitu o dwunastu pracach Heraklesa. W drodze do ogrodu Hesperyd napotkał on Antajosa, półgiganta zrodzonego ze związku Posejdona i Gai, który zastępował drogę każdemu, kto nie zmierzył się z nim w zapaśniczym pojedynku. Dzięki nadprzyrodzonej sile, którą czerpał od swojej matki Gai (Ziemi), gdy jego ciało miało kontakt z podłożem, zabijał wszystkich przeciwników, aż z ich czaszek powstała świątynia Posejdona. Jednak gdy Herakles odkrył źródło jego mocy, podniósł go i, trzymając nad ziemią, udusił. Temat ten był często wykorzystywany w rzeźbie i malarstwie, a do gliptyki został zaadaptowany najprawdopodobniej za pośrednictwem bliżej nieokreślonej statuy. Opisywane intaglio zostało wykonane we wczesnym okresie Cesarstwa Rzymskiego, na co wskazuje stylistyka grawerunku zdradzająca silne wpływy klasycyzmu epoki Augusta. Wiernie oddane ciała zapaśników zostały mocno wypolerowane, co wzmaga wizualną atrakcyjność kamienia.

Paweł Gołyźniak