Popiersie młodzieńca ukazane w ujęciu trzy czwarte od tyłu z głową w profilu w lewo. Twarz odznacza się dużym, szeroko otwartym okiem, krótkim i płaskim nosem, lekko rozchylonymi ustami oraz wydatnym podbródkiem. Ma krótkie, kręcone włosy, a pod szyją zawiązaną byczą skórę (nogi z widocznymi kopytami zwisają swobodnie w dół). Ten atrybut wydaje się bezsprzecznie wskazywać na Tezeusza, ateńskiego królewicza i herosa. Zgodnie z grecką mitologią pokonał on Minotaura zamkniętego w Labiryncie zaprojektowanym przez Dedala pod pałacem króla Minosa w Knossos, stolicy królestwa Krety. Wysokie czoło postaci, lekko uniesiona głowa, szeroko otwarte oko i delikatnie rozchylone usta to cechy przeniesione z portretów hellenistycznych, jednak dość pobieżny sposób wykonania gemmy i mała dbałość o detale wskazują na jej pochodzenie z niewielkiego, lokalnego warsztatu, najpewniej zlokalizowanego na terenach Lewantu. W inwentarzu obiektów przekazanych do kolekcji Muzeum Narodowego w Krakowie stworzonym przez Konstantego Schmidta-Ciążyńskiego w czerwcu 1886 r. widnieje informacja, że opisywane intaglio było pierwotnie wprawione w złoty antyczny pierścień, który zaginął prawdopodobnie podczas II wojny światowej.

Paweł Gołyźniak