Na intaglio przedstawiono Atenę Nikeforos, stojącą frontalnie z głową skierowaną w prawo. Na wyciągniętej lewej ręce trzyma ona statuetkę Nike wznoszącej wieniec laurowy – symbol zwycięstwa, w prawej zaś dzierży włócznię i tarczę. Ubrana jest w długi „peplos”, a na głowie nosi hełm koryncki. Prawdopodobnie temat został zapożyczony do gliptyki z rzeźby statuarycznej. Prototypem przedstawienia była zapewne słynna rzeźba Ateny Nikeforos stojąca w świątyni bogini na akropolu w Pergamonie, założonym przez Filetajrosa (ok. 343–263 r. p.n.e.), protoplastę dynastii Attalidów. Intaglio zostało wykonane w I w. p.n.e., jednak trudno rozstrzygnąć, czy powstało we wschodniej, czy w zachodniej części basenu Morza Śródziemnego. Bardzo zbliżone pod względem stylistycznym obiekty znaleziono w Pompejach, co może sugerować, że opisywana gemma została wykonana w jednym z warsztatów kampańskich, być może ulokowanym nieopodal Neapolu.

Paweł Gołyźniak