Portal z otwartymi zasobami kultury i nauki
Szczegóły obiektu
Bóg Słońca - Sol
Sol, bóg słońca, stoi frontalnie z odsłoniętym torsem, koroną promienistą na głowie i płaszczem owiniętym na prawej ręce, ubrany tylko w krótką tunikę sięgającą kolan. W prawej ręce trzyma bicz, lewą podnosi w charakterystycznym geście, któremu nadawano apotropaiczne znaczenie. Czasami Sol pojawia się na gemmach razem z inskrypcjami magicznymi, jednak wariant przedstawiony na opisywanym intaglio takowych nie posiada i dlatego nie należy wiązać go z gemmami magicznymi. Nie oznacza to jednak, że gemma nie mogła być noszona jako amulet zapewniający ochronę i przychylność przedstawionego na niej bóstwa. Ten typ przedstawienia Sola został spopularyzowany na gemmach i monetach w czasach panowania dynastii Sewerów, kiedy to kult boga słońca był rozpowszechniony w Rzymie. Pojawia się on kolejno na denarach i aureusach Septymiusza Sewera (193–211 r. n.e.), Karakalli (211–217 r. n.e.), Heliogabala (218–222 r. n.e.) i Aleksandra Sewera (222–235 r. n.e.). Gemmy z przedstawieniami Sola były szczególnie popularne wśród rzymskich legionistów, na co wskazują liczne znaleziska obiektów tego typu, np. w Carnuntum. Rodzaj użytego kamienia, jego forma, styl grawerunku oraz analogiczne przedstawienia na monetach pozwalają na datowanie zabytku na przełom II i III w. n.e.
Paweł Gołyźniak